به نام خالق روزهای پر از آرامش
روزهایی در راهند که با تمام روزهای دیگر دنیا متفاوت.روزهایی که بوی خوش
خدا در ثانیه به ثانیه‌اش حس میشه.روزایی که برای رسیدنشون لحظه‌شماری
کردی تا خودت را در آغوش اویی اسیر کنی که بهترین،بهترین‌هاست.
اویی که خلق کننده،وجود کوچکت در دنیایی به بزرگی دنیای تمام آدم‌هاست.
روزهایی که هنوز از راه نرسیده، بوی خوشش در تمامی وجودت سر به فریاد
کشیده و منتظر مهمان شدن است.
روزهایی که لذتی بالاتر از آن نیست.لذتی که تنها در همین روزها می‌توان آن را
به تجربه نشست.تجربه‌ای که در عین تکرار شدن،تکرارناشدنی‌ترین؛تکرارهاست.
روزهایی که موسیقی رسیدنش، هرگز برای شنوایی گوش‌های منتظرت به تکرار
ننشسته و بی‌تکرارترین موسیقی را در شب‌های تارت،به وجود پر از عطش بودنت
هدیه داده.
هیوا جعفری
