قاب احساس

می‌گویند احساس یعنی فریب، یعنی بازی با آینده آن هم بدون عقل. اما من باورش ندارم و در جواب می‌گویم احساس یعنی تمام باور یک بنده به خالق بزرگ پر از مهرش. احساس یعنی خود خود زندگی

۱۰ مطلب در فروردين ۱۳۹۸ ثبت شده است

به دنبال حضور

به نام خالق دو گیتی

سلام آقا

آقا دوباره اومدم تا هواتون رو نفس بکشم. دنیا زیادی رو به سختی آورده و تنها 

هوای شماست که به وجودهای خسته توان نفس کشیدن میده.آقا همه چشم

انتظار اومدنتون هستن،ببخشید که بعضی از ماها فراموش می‌کنیم که شما هم

منتظرید.

منتظر اینکه، دستامون رو بالا بگیریم تا برای حضورتون به خدا التماس کنیم. آخه

التماس کردن به خدای مهربونی‌ها،خیلی قشنگه اما ماها فراموش می‌کنیم؛هم 

شما رو هم خدایی که شما رو قرار داده تا ماها برای عشق الهی از وجود شما 

سیراب شیم.

فراموش می‌کنیم که باید برای رسیدن بهش، شما رو واسطه قرار بدیم. آقا با 

این همه فراموشکاری یه وقت نشه شما ما رو فراموش کنید.که اگه قرار باشه 

از چشم شما هم بیفتیم کارمون خیلی سخت میشه و خدا هم ممکنه ازمون 

رو برگردونه.

می‌دونم کلی دلتون از بنده‌های خطاکاری مثل من شکسته اما به بزرگیتون

قسم شرمنده و پشیمونم و چشم کمکم از شما تا حالا قطع نشده.

خیلی خیلی مخلصیم.

به امید روز ظهورتون، روزی که به امید خدا به زودی از راه برسه.

۳۱ فروردين ۹۸ ، ۱۱:۲۵ ۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
همراز

انتخاب اسم

به نام خالق هستی‌بخش.

«پسری از طریق دری در باغ وارد سرزمینی ناشناخته می‌شه، سرزمینی که 

چیزی از اون نمی‌دونه و برخلاف ترس و بی‌میلی عموش با کنجکاوی قصد 

کشف اونجا رو می‌کنه. بعد از مدتی که مردی او رو وادار به تمرینات جسمانی

و شمشیربازی و... می‌کنه، از گذشته اون سرزمین و دلیل ورودش به اونجا

می‌گه و پسر می‌فهمه که با ماجراهایی روبه رو میشه که حتی ممکنه به

قیمت جونش تموم بشه. در این راه گروهی برای کمک به اون وجود داره

که بتونه موجود پلید اون سرزمین از بین ببره و این سرزمین تنها انسان 

کاملش همین پسره بقیه نژادشون مخصوص همون سرزمینه...»


این خلاصه از یه رمانه که مدتیه که تو انتخاب اسم براش گیر کردم، دنبال یه 

اسم جدید و نو و جذاب می‌گردم اگه می‌تونید ایده برای انتخابش بهم بدید 

ممنون می‌شم دوستان:)

۲۷ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۱۲ ۴ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
همراز

خورشید و گل

به نام خالق بی‌همتا

خورشید مانند ستاره‌ شب‌های مهتابی و صاف از لا به‌ لای ابرهای سیاه و سفید

مسافر زمان،خودش رو به رخ هستی،زمینی می‌کشید.گلبرگ‌های سرخ و صورتی و

هزاررنگ بوته‌های کوچک روییده در صخره‌های مرتفع کوهستان عشق‌بازی می‌کردند 

با آن چشمک‌های ریز پر از گرمایی که عشق را به ساقه‌های نورسته‌شان هدیه می_

داد.

باد هوهوکنان ناظر این عشق پر از تب دو دلداده هستی؛از گوشه‌ای به گوشه دیگری 

در حرکت بود و اجازه نمی‌داد ابرها به طور کامل حجابشان را از رویش بردارند.آخر دیدن

داشت این عشق پنهانی بدون هوس خودنمایی.عشقی که عریانی‌اش ممکن بود آن

عاشق و معشوق را از هم دور و مابینشان را با پژمردگی معشوق به پایانی تلخ پیوند

زند.

۲۵ فروردين ۹۸ ، ۱۹:۵۴ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
همراز

بودنی در میان نبودن‌ها

به نام نامی الله

بودن‌هایم در میان کوهی از نبودن‌ها گم شد، ناپیدایی که سخت پیدا می‌شود.

به دنبال ارزش بودن راهی ناهموار را برای رسیدن شروع کردم، اما در آخر جایی

برایش نیافتم.

ناامید و نالایق، با سری افتاده از شرم حضور با کوله‌باری از غم‌های بیشتر شده

راه برگشت در پیش گرفتم، اما انگار در تقدیرم برگشت نقاشی نشده بود. جایی

را که آخر راه با چشم‌های خسته می‌پنداشتم،فریبی از جنس خطای قلبی‌ام بود

که اگر به عقب برمی‌گشتم خطایی بزرگ‌تر را به دوش‌های ناتوانم هدیه می‌دادم.

هنوز راهی طولانی در پیش داشتم،راهی که برایم در آن ناامیدی تقدیر نشده بود.

تقدیری شیرین انتظارم را می‌کشید؛ تقدیری پر از بودن‌ها و ماندن‌ها.

بودن‌هایی که در لابه‌لای نبودن‌ها راهی برای عبور می‌خواهد.


۲۴ فروردين ۹۸ ، ۲۲:۳۸ ۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
همراز

عشق یعنی مرد بودن در عین زنانگی

به نام پدیدآورنده عشق
عشق یعنی زندگی بی‌منت...
ادامه مطلب...
۱۹ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۵۱ ۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
همراز

خیال دل

به نام خالق زیبایی‌ها

کوچه پس کوچه‌های دنیا را طی کردم تا شاید به مقصدی برسم تهی از هر چه دلتنگی

و غم که جست‌وجوی بی‌حاصل بود. شهر آرمانی خیالم تنها جایگاهش همان ذهن بی_

انتهای، وجودم بود که به اشتباه در بیرون به دنبالش سرگردان بودم.

دنیا بدون غم یا شادی محض وجود ندارد، در کنار هم معنا می‌یابند؛ و تنها ثمره این دو 

آرامشی است که باید از لابه‌لای ریز ذرات غم و شادی به آن دست یافت. تنها زیبایی

دنیا همین آرامش بی‌انتهایی‌ست که همه به دنبال آن به اشتباه در پی زندگی خوشی 

محض‌اند.

زندگی که باید با هوای شادی‌بخش، آرامش محض خداوندی را به آن هدیه کرد.

در پس هر غمی، شادی به نام آرامش نهفته‌ست که اگر چشم بگشایی آن را خواهی

دید. 

۱۸ فروردين ۹۸ ، ۲۲:۳۲ ۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
همراز

عاشق خودت باش

به نام خالق بی‌همتا

دوستی پرسید:

- تا حالا عاشق شدی؟

جواب داد:

- چه عشقی؟

- عشق به یه آدمی برای آینده.

- آره.

- عاشق کی؟

- خودم.

دوست خنده‌ای به تمسخر زد و گفت:

- مگه آدم عاشق خودش هم می‌شه؟ دیوونه شدی!

لبخندی زد و نگاهش را به آسمان مهربون دوخت:

- آره، اگه واقعاً به عشق اعتقاد داشتی باشی، اول از همه باید عاشق خودت شی.

- چرا؟

- تا عاشق خودت نباشی و به خودی که خالق برای خلقش با عشق نیرو گذاشته، 

عشق نورزی، چطور می‌تونی، انتظار داشته باشی که عاشق یکی دیگه شی. 

عشق به خودت مقدمه، سرازیری عشق‌های ریز و درشت دیگه با عناوین مختلفه.

راه عاشق موندن، پیمودن راه عشق به خودته.

پس خودت رو عاشقانه دوست داشته باش و در آغوش عشق خودت فرو رو.

یه آغوش عاشقانه.

۱۴ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۲۷ ۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
همراز

تولد

به نام خالق بی‌همتا

بانو لابه‌لای برگ‌های بهاری به انتظار شکفتن مانده و انتظار را زمانی طولانی به دوش 

کشیده بود. انتظاری جان‌فرسا اما در عین حال شیرین، شیرینی که زمان به نتیجه نشستنش 

در فراسوی ذهنش به شکل رویایی بکر به تصویر درمیامد.

باد بهاری موهای شبق رنگش را به رقص درآورده بود و حسی لذت‌بخش وجودش را در 

عین انتظاری بی‌صبرانه پر کرده بود. 

انتظار برای شکفتن و متولد شدن موجود دوست‌داشتنی وجودش، موجودی که مانند شکوفه

پربار و عطر بهاری دنیایش را رنگی می‌کرد و هنوز نیامده انرژی عاشقانه‌ای را به قلبش 

هدیه داده بود.

عشقی بکر که حتی در عین تکرار هم به تکرار دچار نمی‌شود و هربار با خاص بودنش 

حس زندگیبخشی را در وجودها به بیداری می‌رساند. بیداری محض؛ ابدی بودن عشق. 

عشقی بی‌ریا و بدون وجود منفور جدایی.

۰۹ فروردين ۹۸ ، ۲۲:۰۸ ۲ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
همراز

رویای پروانه‌ای

به نام الله بی‌همتا

شبی به تاریکی اما نفوذ روشنایی پر نور از راه رسید و رویایی متولد شد، رویایی به رنگ آبی 

کرانه دریای بی‌انتها، دریایی که هم مهربان هم نامهربان بود و با تضاد متفاوتش خود را به رخ 

دنیایی می‌کشاند که در متضاد بودن سرور تمامیت زمین خاکی بود پس سعی در قدرت‌نمایی در 

مقابل حریفش را داشت اما دنیا حریف قدری بود و فرصت پیروزی را به او نمی‌داد ولی رویا هم 

حاضر به عقب‌نشینی و باخت نبود. پا به دنیای کوچک صاحبش نگذاشته بود که با کوچک‌ترین 

غضب پا پس بکشد و متولد نشده راه مرگ را در پیش بگیرد. پس به سان پروانه‌ای خود را به 

دست نوازش‌گر پیله‌اش بخشید تا با پراونه شدن راه واقعیت را پیدا کند. واقعیتی که باید جنس 

رویا بودن را می‌پذیرفت تا نمایان شود. 

سختی و فشار عزمش را استوارتر می‌کرد برای پیمودن راهی که به پروانه شدن منتهی بود، 

بالاخره پیله‌اش شکافته شد؛ وجودش را بیرون کشید و بال‌هایش را گشود و با شوقی پر از 

اشتیاق، چشم قلبش را به روی حریف منتظرش گشود. نگاهش آن‌قدر، برندگی داشت که به 

سان تیری زهرآگین به قلب دنیای روبه رویش فرو رفت و مجبورش کرد تا در برابرش سر

تعظیم فرو آورد.

کرنشی بی‌سابقه، در تاریخ دنیا به ثبت رسید و رویا با غرور و لبخندی به وسعت دریای 

وجودش، بال‌زنان به تخت شاهی نزدیک شد و ملکه‌وار روی آن نشست و همان دم امید 

به یاری‌اش آمد و وجودش را از رویایی ناب به واقعیتی بکر بدل کرد. واقعیتی آغشته به 

مهر و محبت که  با لباسی از جنس عشق و رنگی به سرخی گل‌های رز؛ قدم در صحنه 

نمایش زندگی گذاشت و شروع به هنرنمایی و پرده‌برداری از وجود خاص شده‌اش کرد و 

دنیا باری دیگر مغلوب رویای بودن، رویایی جدید شد.

۰۵ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۲۵ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
همراز

امام علی2

برترین مردم، نرم‌ترین آن‌هاست

و زیرکترین آن‌ها، شکیباترین آن‌ها بر حق است.

۰۲ فروردين ۹۸ ، ۱۸:۳۱ ۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
همراز