به نام خالق زیبایی‌ها
کوچه پس کوچه‌های دنیا را طی کردم تا شاید به مقصدی برسم تهی از هر چه دلتنگی
و غم که جست‌وجوی بی‌حاصل بود. شهر آرمانی خیالم تنها جایگاهش همان ذهن بی_
انتهای، وجودم بود که به اشتباه در بیرون به دنبالش سرگردان بودم.
دنیا بدون غم یا شادی محض وجود ندارد، در کنار هم معنا می‌یابند؛ و تنها ثمره این دو
آرامشی است که باید از لابه‌لای ریز ذرات غم و شادی به آن دست یافت. تنها زیبایی
دنیا همین آرامش بی‌انتهایی‌ست که همه به دنبال آن به اشتباه در پی زندگی خوشی
محض‌اند.
زندگی که باید با هوای شادی‌بخش، آرامش محض خداوندی را به آن هدیه کرد.
در پس هر غمی، شادی به نام آرامش نهفته‌ست که اگر چشم بگشایی آن را خواهی
دید.
اقلیما ...
